1980 Sonrası Dönem

Türkiye Cumhuriyeti’nde 1980 yılına kadar geçen sürede (57 yıl) sanayileşme, ithal ikamesi yönünde olmuştur. Türk sanayi, öncelikle iç talebi karşılamak ve daha ön­ce ithal edilen malları, ülke içinde üretip yurtiçinde satmayı amaçlamıştır. Bu yön­de bir gelişmeyi, yeni kurulan sanayi dallarının çok uzun sürelerle gümrük ve diğer eş etkili vergilerle korunması, sanayicinin iç piyasa için üretim yapma rahatlığı, iç rekâbetin bulunmaması ile tekel tipi üretimin vermiş olduğu rahatlık etkilemiştir.

Bunların sonucunda dışa kapalı ve rekâbetçi olmayan bir sınai yapı ortaya çık­mıştır. Bu yapının başlıca özellikleri;

•      Ölçek ekonomilerinden yararlanmayan küçük ölçekli işletme birimleri

•      Düşük kapasite kullanımı, geri ve eskimiş teknoloji

•      Rekâbet eksikliğinden kaynaklanan düşük ve kalitesiz üretim

•      Yerli girdi payını arttırmaya yönelik fakat aynı zamanda uzmanlaşmadan uzaklaşan üretim

•      Pazarlarda tekelleşme

•      Aşırı korumanın verdiği rahatlıktan kaynaklanan etkinlikten uzaklaşma

•      Bütün bunların sonucunda yüksek maliyet ve dış pazarlardan soyutlanma şeklinde sıralanabilir.